P11 Hoorn – Hoogkarspel.
Vanuit het station van Hoorn stap je bijna direct de stad in. Via de straatjes van het Kleine Noord, door naar het Grote Noord en het Nieuwe Noord, loop je door een aaneenschakeling van gezellige winkelstraten. Na wat slingerende steegjes en smalle straatjes kwam ik uit bij de imposante Grote Kerk. Even moest ik twee keer kijken, maar toen viel het me weer in: hier had het bandje van Maarten opgetreden, precies onderaan deze kerk. Toevallig was ik er bij toen ik destijds het Zuiderzeepad liep.
Na de Kerkstraat bereik je de Roode Steen, ook wel bekend als de Kaasmarkt. De naam Roode Steen is afgeleid van de steen waar in het verleden executies werden uitgevoerd, maar laten we het voor de gezelligheid maar de Kaasmarkt blijven noemen. Dit plein is werkelijk een plaatje. Overal terrasjes, omringd door prachtige, eeuwenoude gebouwen. Het indrukwekkendste gebouw is het 17e-eeuwse Statencollege, maar ook de Waag van Hoorn straalt historische grandeur uit.
Vanaf dat mooie plein liep ik door naar de haven, via de Appelsteeg naar de schilderachtige Appelhaven, en verder naar de Binnenhaven. Onderweg kwam ik steeds weer indrukwekkende gebouwen en schilderachtige hoekjes tegen. Na een korte verkenning van de haven stak ik door het park richting het Markermeer.
Langs het water liep ik verder, volgde de hoge Schellinkhouterdijk en sneed mijn weg door de nieuwbouwwijken van Hoorn. Gelukkig kon ik zoveel mogelijk door groene parken wandelen, tot ik vlakbij het spoor bij Oosterblokker aankwam.
Ter hoogte van Westwoud kreeg ik nog net een glimp van de natuurijsbaan van de ijsclub Oosterblokker en Westwoud. Een mooie verrassing, toch nog een ijsbaan op deze route. Daarna stak ik bij het kleine plaatsje Binnenwijzend het spoor over en wandelde verder door de open velden richting Hoogkarspel. Via de Streekweg en de Nieuweweg bereikte ik uiteindelijk mijn eindpunt. Nog een stukje, en daarmee zit mijn tocht langs het ijsbaanpad van het gewest Noord-Holland/Utrecht er voorlopig op.
