|

P09 Alkmaar – Ursem.

Vandaag begon mijn wandeling bij station Alkmaar, met als doel om richting Hoorn te lopen. Zodra je de binnenstad in wandelt, zie je meteen de imposante Sint Laurenskerk. Even snel naar binnen gekeken, en ik moet zeggen: wat een prachtige kerk. Na een paar foto’s verder via de Langestraat, langs het statige Stadhuis van Alkmaar. De straatjes van de oude stad leidden me uiteindelijk naar de beroemde kaasmarkt, maar vandaag was er geen handel in kaas te bekennen. In plaats daarvan was het plein omgetoverd tot een levendige verzameling van tafeltjes en stoeltjes, behorend bij de gezellige eetgelegenheden rondom het plein. Het was een bruisend tafereel.

Ik vervolgde mijn weg via de Voordam en de Zijdam, en kwam zo uit bij het sfeervolle straatje met de bijzondere naam: Fnidsen. De oorsprong van deze naam blijft een mysterie; sommige bronnen suggereren een verband met Venetië, maar die connectie blijft onduidelijk. Toch is het een charmant winkelstraatje, vol karakter. Aan het einde van Fnidsen kon ik met het pontje het Noordhollandsch Kanaal oversteken, de route voortzettend richting Oudorp.

In het hart van Oudorp staat een pittoresk kerkje met het raadhuis er pal naast. Ik liep het dorp uit via ’t Wuiver, over een bruggetje, en zo de polder in, met uitzicht op de Strijkmolen Geestmerambacht. Deze molen speelt een belangrijke rol bij het wegpompen van het overtollige water uit de polder. Tja, en dit zou zeker niet de laatste molen van de dag zijn.

Langs de Ringvaart liep ik verder, een waterweg met verschillende namen zoals Schermerringvaart en de Ringvaart van Heerhugowaard, maar feitelijk is het de omringende ringvaart van de Schermer. Bij Oterleek zag ik, net aan de overkant van het water, de natuurijsbaan van het dorp. Ja hoor, weer een ijsbaan, en ik kon zien dat hier in 2018 nog geschaatst werd.

Oterleek zelf is de thuisbasis van Korenmolen “De Otter”, gelegen naast een huis met het opschrift ‘Warme Bakker’. Ik vermoed dat daar ooit een verband tussen was. Een eindje verder, in Rustenburg, zag ik drie prachtige molens achter elkaar: Strijkmolen L, K, en I. En als je verder in de verte keek, was de hele polder gevuld met molens. Zelfs enkele exemplaren die nog draaiden, en één opvallende molen met slechts twee wieken. Dit was werkelijk een paradijs voor molenliefhebbers, maar ik moet bekennen dat mijn verzadigingspunt langzaamaan werd bereikt.

En natuurlijk, voor de schaatsliefhebbers: dit gebied is het decor van de beroemde Schermer Molentocht, georganiseerd door ijsclub Stompetoren. Daarnaast zijn er nog de Mijzenpoldertocht en de USA Dorpentocht, beide georganiseerd door ijsclub Ursem. Dit kleine dorpje, waar mijn wandeling vandaag zou eindigen, is het startpunt van al die tochten. Verder heb je nog de Vijfdorpentocht, de Eilandspoldertocht, en de Molentocht van Hensbroek. Dit zijn stuk voor stuk geweldige routes die het beste van Hollandse winterlandschappen tonen.

Tijdens het wandelen krijg je al een voorproefje van deze tochten. Ik heb wat indrukken van de Mijzenpoldertocht en de Eilandspoldertocht opgezocht, en het is schitterend om te zien hoe puur Hollands het allemaal is:

In de verte doemde Schermerhorn op, een dorp waar ik lang geleden samen met een paar HCA’ers heb gefietst. We reden daar een tijdrit in de Mijzenpolder, een ervaring die in 1987 nog werd beschreven in het HCA-clubblad Op Uw Plaatsen. Hier een fragmentje uit dat nostalgische stukje:

𝑂𝑝 𝑧𝑜𝑛𝑑𝑎𝑔𝑜𝑐ℎ𝑡𝑒𝑛𝑑 9 𝑎𝑢𝑔𝑢𝑠𝑡𝑢𝑠 1987, 𝑡𝑟𝑜𝑘𝑘𝑒𝑛 5 𝑙𝑒𝑑𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑛 𝑜𝑛𝑧𝑒 𝑘𝑙𝑢𝑏 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑆𝑐ℎ𝑒𝑟𝑚𝑒𝑟ℎ𝑜𝑟𝑛 𝑜𝑚 𝑎𝑙𝑑𝑎𝑎𝑟 𝑑𝑒𝑒𝑙 𝑡𝑒 𝑛𝑒𝑚𝑒𝑛 𝑎𝑎𝑛 𝑑𝑒𝑤𝑒𝑟𝑒𝑙𝑑𝑏𝑒𝑟𝑢𝑐ℎ𝑡𝑒 𝑡𝑖𝑗𝑑𝑟𝑖𝑡 𝑖𝑛 𝑑𝑒 𝑀𝑖𝑗𝑧𝑒𝑛𝑝𝑜𝑙𝑑𝑒𝑟. 𝐻𝑒𝑡 𝑝𝑎𝑟𝑐𝑜𝑢𝑟𝑠 𝑤𝑎𝑠 𝑢𝑖𝑡𝑠𝑡𝑒𝑘𝑒𝑛𝑑 𝑎𝑓𝑔𝑒𝑧𝑒𝑡, 𝑑𝑒 𝑜𝑟𝑔𝑎𝑛𝑖𝑠𝑎𝑡𝑖𝑒 𝑤𝑎𝑠 𝑝𝑒𝑟𝑓𝑒𝑐𝑡 𝑒𝑛 𝑜𝑜𝑘 ℎ𝑒𝑡 𝑤𝑒𝑒𝑟𝑤𝑎𝑠 𝑛𝑖𝑒𝑡𝑠 𝑎𝑎𝑛 𝑡𝑒 𝑚𝑒𝑟𝑘𝑒𝑛, 𝑔𝑒𝑒𝑛 𝑠𝑝𝑎𝑡𝑗𝑒 𝑤𝑖𝑛𝑑. 𝐷𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑒 𝑜𝑟𝑔𝑎𝑛𝑖𝑠𝑎𝑡𝑖𝑒 𝑤𝑎𝑠 𝑒𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑙ℎ𝑒𝑙𝑚 𝑣𝑒𝑟𝑝𝑙𝑖𝑐ℎ𝑡 𝑔𝑒𝑠𝑡𝑒𝑙𝑑 𝑒𝑛 𝑑𝑎𝑡 𝑔𝑎𝑓 𝑒𝑣𝑒𝑛 𝑛𝑜𝑔 𝑒𝑒𝑛 𝑝𝑟𝑜𝑏𝑙𝑒𝑒𝑚, 𝑑𝑎𝑎𝑟 𝐹𝑟𝑖𝑡𝑠 𝑒𝑛 𝑆𝑗𝑎𝑎𝑘 ℎ𝑖𝑒𝑟 𝑛i𝑚𝑚𝑒𝑟𝑣𝑎𝑛 𝑔𝑒ℎ𝑜𝑜𝑟𝑑 ℎ𝑎𝑑𝑑𝑒𝑛. 𝑁𝑜𝑔 𝑗𝑢𝑖𝑠𝑡 𝑜𝑝 𝑡𝑖𝑗𝑑 𝑜𝑓 𝑒𝑖𝑔𝑒𝑛𝑙𝑖𝑗𝑘 𝑛𝑒𝑡 𝑛𝑖𝑒𝑡, 𝑤𝑖𝑠𝑡𝑒𝑛 𝑧𝑖𝑗 𝑧𝑜’𝑛 𝑑𝑖𝑛𝑔 𝑡𝑒 𝑏𝑒𝑚𝑎𝑐ℎ𝑡𝑖𝑔𝑒𝑛, 𝑤𝑎𝑛𝑡 𝑆𝑗𝑎𝑎𝑘 𝑧𝑖𝑗𝑛 𝑡𝑖𝑗𝑑 𝑙𝑖𝑒𝑝 𝑎𝑙𝑡𝑜𝑒𝑛 ℎ𝑖𝑗 𝑎𝑎𝑛 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑡 𝑣𝑒𝑟𝑠𝑐ℎ𝑒𝑒𝑛. M𝑎𝑎𝑟 ℎ𝑖𝑗 ℎ𝑎𝑑 𝑑𝑎𝑛 𝑜𝑜𝑘 𝑒𝑒𝑛 𝑒𝑐ℎ𝑡𝑒 𝐶𝑎𝑙𝑖𝑚𝑒𝑟𝑜 ℎ𝑒𝑙𝑚 𝑤𝑒𝑡𝑒𝑛 𝑡𝑒 𝑙𝑒𝑛𝑒𝑛. 𝑂𝑣𝑒𝑟 𝑑𝑒 𝑧𝑖𝑡 𝑧𝑒𝑙𝑓 𝑘𝑎𝑛 𝑖𝑘 𝑘𝑜𝑟𝑡 𝑧𝑖𝑗𝑛. 𝐷𝑒 𝑀𝑖𝑗𝑧𝑒𝑛𝑝𝑜𝑙𝑑𝑒𝑟 𝑖𝑠 𝑤𝑒𝑟𝑘𝑒𝑙𝑖𝑗𝑘 𝑒𝑒𝑛 𝑝𝑟𝑎𝑐ℎ𝑡𝑖𝑔𝑒 𝑝𝑜𝑙𝑑𝑒𝑟, 𝑣𝑒𝑒𝑙 𝑔𝑟𝑜𝑒𝑛, 𝑚𝑜𝑙𝑒𝑛𝑠 𝑒𝑛 𝑤𝑎𝑡𝑒𝑟 𝑜𝑚𝑠𝑙𝑜𝑡𝑒𝑛𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑒𝑒𝑛 𝑎𝑠𝑓𝑎𝑙𝑡 𝑤𝑒𝑔𝑔𝑒𝑡𝑗𝑒 𝑣𝑎𝑛 𝑜𝑛𝑔𝑒𝑣𝑒𝑒𝑟 12 𝑘𝑚, 𝑑𝑎𝑡 𝑑𝑜𝑜𝑟 𝑑𝑒 𝑑𝑒𝑒𝑙𝑛𝑒𝑚𝑒𝑟𝑠 𝑑𝑟𝑖𝑒𝑚𝑎𝑎𝑙 𝑚𝑜𝑒𝑠𝑡 𝑤𝑜𝑟𝑑𝑒𝑛 𝑎𝑓𝑔𝑒𝑙𝑒𝑔𝑑. 𝑉𝑎𝑛 𝑑𝑒 𝑑𝑖𝑣𝑒𝑟𝑠𝑒 𝑠𝑐ℎ𝑎𝑎𝑡𝑠𝑐𝑙𝑢𝑏𝑠 𝑤𝑎𝑟𝑒𝑛 𝑒𝑟 89 𝑑𝑒𝑒𝑙𝑛𝑒𝑚𝑒𝑟𝑠 𝑛𝑎𝑎𝑟 𝑑𝑒 𝑠𝑡𝑎𝑟𝑡 𝑔𝑒𝑘𝑜𝑚𝑒𝑛 𝑣𝑎𝑛 𝑤𝑖𝑒 𝑒𝑟 𝑢𝑖𝑡𝑒𝑖𝑛𝑑𝑒𝑙𝑖𝑗𝑘 66 𝑓𝑖𝑛𝑖𝑠ℎ𝑡𝑒𝑛. 

18𝑒 𝑅𝑒𝑛𝑒 54:50
23𝑒 𝑅𝑢𝑢𝑑 55.56
29𝑒 𝐹𝑟𝑖𝑡𝑠 56.47
37𝑒 𝑆𝑗𝑎𝑎𝑘 57.04 (– 45 𝑠𝑒𝑐)
44𝑒 𝑃𝑒𝑡𝑒𝑟 58.40

Voor een indruk van een soortgelijke rit, is er zelfs een opname van de versie uit 2014 te vinden: Bekijk hier.

Bij Ursem het bruggetje over en in het centrum eindigde de tocht. Een korte afstand vandaag, maar mooi alweer op de helft tussen Alkmaar en Hoorn. Hoorn is het doel van de volgende etappe met alweer de laatste kunstijsbaan van het Gewest Noord Holland Utrecht.

Similar Posts

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *