P16 Joure – Heerenveen.
Het beloofde een spannende dag te worden: zouden we het droog houden? Vanaf het busstation in Joure vertrokken, vielen er een paar verdwaalde regendruppels, maar gelukkig bleef het verder beperkt tot niets noemenswaardigs. Al snel stak ik de A7 over en volgde het smalle Kerkepad, dat charmant achter Haskerhorne langs slingert. Hoewel ik getipt was om een extra lus te maken om het Nannewiid, besloot ik die suggestie vandaag over te slaan. De afstand zou anders net wat te gortig worden.
Bij het Nannewiid aangekomen, keek ik toch nog even rond in de hoop iets te vinden van de ijsclub “De Vriendschap”. Helaas zonder resultaat. De IJsclub “De Vriendschap” heeft een rijke historie; opgericht op 27 november 1875 door dertien schaatsliefhebbers, die de club zijn toepasselijke naam gaven. Al sinds die tijd organiseert de vereniging haar wedstrijden op het Nannewiid, simpelweg omdat ze geen vaste ijsbaan hebben. De eerste Nannewiid-toertocht dateert zelfs uit het oprichtingsjaar.
Ik vervolgde mijn route, met de Nieuwe Heerenveense Kanaal in het vizier. Via een fietspad bewoog ik me zuidwaarts, langs de “Feanskieding”. Na een kleine oversteek bij het sluisje, ging het verder door het natuurrijke gebied “de Heide”. Net op tijd streek ik neer bij eetcafé “De Stal” voor een cappuccino. Dat bleek een perfecte timing, want een fikse regenbui trok precies op dat moment voorbij.
Na de bui wandelde ik door een sfeervolle wijk, tot ik bij het spoor aankwam, in de buurt van het station dat toepasselijk “Station Thialf” heet. Dit station gaat alleen open bij grote schaatsevenementen. Iets verderop, aan de linkerkant, doemde de iconische schaatstempel Thialf op. De lucht boven me rommelde van de donder, alsof de god van de donder, Donar, er een speciale show van maakte. Toepasselijk, want Thialfi, de dienaar van Donar in de mythologie, had de schaatshal zo te horen vandaag gezegend met onweer. Alles bij Thialf was gesloten, maar het gebouw behoeft voor de meeste schaatsliefhebbers geen verdere introductie.
Ik liep door naar de natuurijsbaan van IJsclub “Volharding”, die verrassend genoeg niet in Heerenveen zelf ligt, maar in Oudeschoot. Even verderop, aan de andere kant, ligt de natuurijsbaan van IJsclub Oranjewoud, opgericht in 1929. Het schijnt dat er in 1997 flink wat discussie was over het al dan niet samengaan van deze clubs vanwege de aanleg van de snelweg. Uiteindelijk werd rond 2000 besloten om IJsclub Oranjewoud te verplaatsen. De nieuwe ijsbaan, vlak langs de snelweg, was in 2001 gereed.
Mijn tocht eindigde met een flinke wandeling door het centrum van Heerenveen, waar ik mezelf trakteerde op een welverdiend hapje. Wat een geslaagde dag, ondanks de dreiging van regen en donder!
