P02 Haarlem – Hoorn.

Vanmorgen vroeg uit de veren, want er waren onheilspellende berichten over het weer in de middag. De lucht dreigde al bij het ontbijt, dus besloot ik snel op pad te gaan. Toen ik het hotel verliet, was het bos nog vochtig van de regenbuien van de avond ervoor. Een frisse start, maar de route beloofde veel moois.

De tocht begon via het recreatiegebied Spaarnwoude richting het pontje van IJmuiden. Na de oversteek reed ik door het terrein van de Hoogovens en vervolgens de duinen in. Het weer klaarde snel op, en het zonnetje brak stevig door. Hoewel ik blij was met de warmte, baalde ik ervan dat ik mijn korte wielrenbroek niet had aangetrokken. Die melkflessen van benen blijven zo echt wit!

Bij Egmond aan de Hoef liet ik de glooiende duinen achter me en reed ik het open polderlandschap in, op weg naar Alkmaar. De route langs de weilanden werd hier en daar opgefleurd door prachtige bloembollenvelden in volle bloei – een feest voor het oog. Na een tijdje kwam ik aan bij kunstijsbaan nummer vijf: de Kunstijsbaan Alkmaar. Uiteraard moest ik hier wat foto’s maken, want zo’n mijlpaal laat je niet onopgemerkt voorbijgaan.

Van daaruit fietste ik verder naar het gezellige centrum van Alkmaar, waar ik bij de Waag werd onthaald door vrolijke muziek. Het was er ontzettend sfeervol, met overal lachende mensen en gezellige kraampjes. Even genieten van de stad, maar de tocht riep, dus na een korte pauze reed ik weer verder.

Buiten Alkmaar volgde ik de ringvaart van de Schermer, waar ik werkelijk betoverd werd door de schitterende molens. Het leek wel een ansichtkaart, en natuurlijk moest ik hier een paar foto’s maken. De route bracht me vervolgens langs Ursem, waar ik even terugdacht aan de tijdrit die hier ooit werd verreden en waarover ik een artikel had gelezen in het HCA-blad. Een leuke herinnering onderweg!

De kilometers vlogen voorbij, en via de Bobbeldijk kwam Hoorn in zicht. Het eerste herkenningspunt was de kunstijsbaan, die strategisch langs de snelweg ligt. Dat was dus de tweede ijsbaan van vandaag – nummer zes in totaal deze reis.

Nog een paar kilometer te gaan en ik arriveer bij mijn tweede overnachtingsadres. Wat een dag: prachtige natuur, levendige stadjes en weer twee ijsbanen aan mijn lijst toegevoegd!