Etappe 8 Spreyer – Stollhofen.

Het zonnetje begon heerlijk te schijnen, dus we begonnen rustig in te pakken. Het inpakken werd langzaam een ritueel. Na een uurtje stonden we al op de fiets. Bij de Lidl haalden we broodjes en bij een tankstation vulden we de thermosflessen met twee grote koppen koffie. Even verderop stopten we bij een bankje en genoten van een heerlijk ontbijt!

Daarna weer op de fiets, langs mooi geasfalteerde wegen door de bossen van de uiterwaarden. Prachtig, maar na een tijdje werd het wel wat veel van hetzelfde.

De geplande camping bleek een tegenvaller, dus we fietsten door. Gelukkig hadden we snel een alternatief gevonden! Bij Germersheim stopten we even voor een kleine reparatie aan mijn fiets – de voortas wilde niet goed blijven zitten, maar gelukkig was dat snel opgelost.

Na veel dijkjes en bossen kwamen we bij Maximillianau aan. We kochten wat drinken en eten en staken de brug over. Even op een bankje gezeten met uitzicht over de Rijn – top! Daarna weer verder en ik mag wel zeggen dat we het gravelbikenrecord hebben gebroken! Het leek wel eindeloos gravel, gravel en nog eens gravel…

Uiteindelijk kwamen we aan bij de camping in Stollhofen, een enorme camping. Een typisch geval van ‘massa is kassa’. We moesten een behoorlijk stuk fietsen achter een golfkarretje en werden vervolgens hutje-mutje tussen de andere tenten geplaatst. Voor zo’n grote camping stonden we echt dicht op elkaar. De grootte van de camping werd min of meer bevestigd door de luidsprekers waarmee een feest werd aangekondigd voor vanavond. We besloten: eten, slapen en wegwezen!