Etappe 10 Steinach – Aldingen.
Gelukkig was het bij het wakker worden droog, hoewel het vannacht flink geregend had. Snel brood gehaald bij de kampwinkel van camping Kinzigtal en bij een afdakje samen met Pim koffie gezet en ontbeten! Pim gaat vanaf hier richting het zuiden, naar Frankrijk, en ik vertrek naar het oosten, met als doel Davos te bereiken! Pim, nog bedankt voor het kopwerk en je hulp bij het afstellen van het stuur!
Op mijn route stonden een paar stevige klimmetjes gepland, want ik ga het Zwarte Woud in, en ik zag er behoorlijk tegenop. Maar eerlijk is eerlijk, het begin was prachtig fietsen! Door schilderachtige landschappen en over fietspaden die langs kabbelende beekjes slingerden. Echt genieten.
Bij Schramberg dacht ik: oh leuk, ik fiets even een parkje in! Maar oef, dat bleek vol te zitten met scherpe s-bochten, waarbij de weg serieus omhoog ging! En toen ik het park uitkwam, bleef het maar stijgen. Dat laatste stuk moest ik toch echt lopen… had het nog zo geprobeerd, maar je voelt dan echt het gewicht van je fiets met al die tassen.
Eindelijk boven, en vanaf daar werd het meer een soort hoogland, met afwisselend korte klimmetjes en lekkere afdalingen! Ja, ja, zomaar de 50 km/u gehaald! Dat klinkt misschien niet zo indrukwekkend, maar voor mij wel, zeker met zo’n zware, nieuwe fiets.
Uiteindelijk heb ik Tuttlingen niet gehaald. Maar daar ben ik niet rouwig om; Tuttlingen heeft een camping in het centrum, midden in een park, zonder al te veel voorzieningen. In plaats daarvan had ik gekozen voor een hotel in Aldingen. Hier heb ik ook heerlijk gegeten en even goed kunnen uitrusten. Wat ik morgen ga doen? Nog geen idee! Het weerbericht voor Zwitserland ziet er super slecht uit. Maar het zou geweldig zijn als ik uiteindelijk de meren kan bereiken!
