P27 Zuidlaren – Assen.
Vandaag begon mijn etappe in Zuidlaren, waar het al druk was op de brink door een wielerwedstrijd. Mijn oorspronkelijke plan was om zoveel mogelijk het Pieterpad te volgen, maar na een paar honderd meter kwam ik al in de problemen, want ik zou het parcours van de wielrenners kruisen. Het was wel weer leuk om na jaren van het bijwonen van wedstrijden, dit zelf weer eens te zien.
Na een kleine omweg kwam ik bij een bijzonder gebouw: Dennenoord, een psychiatrisch ziekenhuis dat in 1892 werd opgericht. Na dit historische punt ging ik onder de N34 door en bevond me weer op het Pieterpad. De omgeving werd steeds mooier en al snel liep ik door het prachtige nationale beek- en esdorpenlandschap van de Drentsche Aa, met zandweggetjes en een charmant bruggetje over de Drentsche Aa.
De Gasterse Duinen waren een genot om doorheen te lopen, een uitgestrekt natuurgebied dat me volledig in beslag nam. Aan het einde van het pad kwam ik uit bij Hunebed D10, een indrukwekkend prehistorisch monument. Waar het Pieterpad naar links afboog, besloot ik naar rechts te gaan, op zoek naar de natuurijsbaan van ijsvereniging Wintervreugd, opgericht op 27 februari 1933. Ik had al wat prachtige dronebeelden van de baan gezien en was vastbesloten deze in het echt te bewonderen. Het was even zoeken, maar uiteindelijk vond ik de ijsbaan, en wat een plaatje was het! Een echt juweeltje, zoals je kunt zien in de video die ik heb gemaakt.
Na mijn bezoek aan de ijsbaan liep ik verder door Gasteren en ging op weg naar het Balloërveld, weer zo’n adembenemend natuurgebied. Hoewel ik al een tijdje het Pieterpad volgde, besloot ik halverwege het veld naar rechts af te slaan. Ik volgde een klein pad door het heideveld richting Loon. Eenmaal in Loon aangekomen, was het nog maar een kort stukje naar het station van Assen, waar mijn etappe eindigde.
